ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးႀကီးလို႔ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ဗမာေတြဟာ လူရိုင္းေတြ မဟုတ္ပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးႀကီးလို႔ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ဗမာေတြဟာ လူရိုင္းေတြ မဟုတ္ပါ။ ယုတ္မာသူေတြ မဟုတ္ပါ။ ေကာက္က်စ္ေနသူေတြ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္---


ဒီလူမ်ိဳးစုႀကီး တစ္ခုလံုးရဲ႔ အနာဂါတ္က ႀကီးမားတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးနက္ထဲကို ထိုးဆင္းေနပါၿပီ။ ဒါဟာ ေခါင္း ေဆာင္ပိုင္းက အတြင္းစိတ္မွာ သိမ္ငယ္မႈနဲ႔ မိမိကိုယ္မိမိ မယံုၾကည္မႈမ်ား ကပ္ညိေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ သိမ္ငယ္မႈ ကပ္ညိရျခင္း အေၾကာင္းက အရွိကို အရွိအတိုင္း လက္မခံရဲတဲ့ သတၱိေၾကာင္မႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေန ပါတယ္။ သတၱိေၾကာင္သူ ေတြဟာ အရွိကို အရွိအတိုင္း လက္မခံရဲဘူး၊ မရွိေသြးႀကီး ဘ၀င္ျမင့္တတ္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါပဲ မွန္တယ္လို႔ ဇြတ္မွိတ္ျငင္းတတ္တယ္။ ဒီလို စိတ္မ်ိဳး ကိန္း၀ပ္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက လူထုႀကီးကို ဦးေဆာင္ေနေတာ့ ေခါင္းတြဲသြားရာ ေနာက္က လိုက္ေနရတဲ့ ရထားတြဲႀကီးလို အျပစ္မယ့္ ရိုးသား တဲ့ လူထုမွာလည္း- နာမည္ပ်က္ရ၊ ဂုဏ္ပ်က္ရ၊ သိကၡာမဲ့ရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးနဲ႔ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ ဆက္တိုက္ ၀င္လာရပါေတာ့တယ္။




ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႔ သိမ္ငယ္စိတ္နဲ႔ မိမိကိုယ္မိမိ မယံုၾကည္မႈမ်ားကို ဖံုးဖိထားၿပီး- သူတို႔ အတြက္ အေဖၚရလာေစဘို႔ အျပစ္မဲ့ ဗမာလူထုႀကီးကို အေၾကာက္တရားေတြ လႊမ္းမိုးလာေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ဖန္တီးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဖန္တီးမႈမ်ားမွာ (၁) ႏိုင္ငံေရးအရလည္း ဖန္တီးခဲ့တယ္၊ (၂) ဘာသာေရးအရလည္း ဖန္တီးခဲ့တယ္လို႔ သံုးသပ္ရပါမယ္။


ႏိုင္ငံေရးအရ ဖန္တီးမႈမွာ- မဟာဗမာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒကို အေျခခံၿပီး ဖန္တီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္။ အျခားေသာ တိုင္း ရင္းသားမ်ားကိုလည္း ဗမာလႊမ္းမိုးေရးနဲ႔ ဗမာမႈျပဳေရးကို အစဥ္တစ္စိုက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဖန္တီး ထားမွ ဗမာလူမ်ိဳးထဲကပဲ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ႏုိင္မယ္၊ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုးရဲ႔ ထိပ္တန္းေနရာမ်ားကို ယူထား ႏုိင္မယ္လို႔ ခံစားေနပါတယ္။ ဒါဟာ မိမိကုိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈ မရွိျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတိက်တဲ့ ျပည္ ေထာင္စု တစ္ခုမွာ အရည္အခ်င္းရွိသူသည္သာ သူ႔အရည္အခ်င္းအေလွ်ာက္ သက္ဆိုင္ရာ ေနရာဌာနမ်ားကို ဆက္ခံခြင့္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ ဥပေဒမ်ိဳး မျပဌာန္းရဲေလာက္ေအာင္ သတိၱေၾကာင္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသံုးမက်ဘူး အရည္အခ်င္းအရ ငါ- ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူးလို႔ သက္ေသခံေနျခင္းသာ ျဖစ္ ရပါေတာ့တယ္။ ဒီမွာ ဆိုးက်ိဳးဆက္က မိမိကုိယ္စားျပဳတဲ့ လူမ်ိဳးအေပၚမွာ အျခားေသာ လူမ်ိဳးႏြယ္မ်ားက အထင္လြဲလာမယ္၊ နာက်ည္းလာမယ္၊ မုန္းတီးလာမယ္- အဲ့လို ျဖစ္လာရင္ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညႇင္း မတရားတဲ့နည္း နဲ႔ လူမ်ိဳးေရးျပသနာကို ဖန္တီးၿပီး ဖိႏွိပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ဆက္တိုက္ မုိက္ေၾကးခြဲ စိတ္ကို ေမြးျမဴလိုက္ျပန္ပါတယ္။


ဒါေတြဟာ ကိုယ့္ျပသနာ ကိုယ္မရွင္းရဲလို႔၊ သတၱိေၾကာင္လို႔၊ လူထုကိုလွည့္ ရန္တုိက္ေပးတဲ့ နည္းပညာပါ။ ဒီလို နဲ႔ ဗမာလူထုႀကီးဟာလည္း တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႔ အျမင္မွာ အျပစ္သင့္တဲ့ လူမ်ိဳး၊ ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ့ လူမ်ိဳး၊ ေျဗာင္လိမ္တတ္တဲ့ လူမ်ိဳး၊ အႏုိင္က်င့္တတ္တဲ့ လူမ်ိဳး၊ သူတို႔နယ္ သူတို႔ေျမေတြကို အဓမၼလုယူတဲ့ လူမ်ိဳး ျဖစ္သြားရပါေတာ့တယ္။


ဒုတိယ အေနနဲ႔ အာဏာမက္သူ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ေမာင္ပိုင္စီးထားခ်င္သူမ်ားက ဘာသာေရးအရ လူထုကို ေသြး လွန္႔တဲ့ နည္းမ်ားကို သံုးပါတယ္။ ဒီဗ်ဴဟာမွာ အဓိက လူမ်ားစု ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကို အသံုးျပဳၿပီး အစၥလာမ္ မုန္းလႈ႔ံေဆာ္မႈမ်ားကို စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ လူေတြဟာ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ သာသနာအား ကိုး ကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္ မရွိတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္ရေလေအာင္ သူတို႔အာဏာနဲ႔ ေပၚလစီေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ကာ ေခ်ာက္လွန္႔ ထားပါတယ္။ ဗမာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာစင္စစ္ တစ္ဦးက အစၥလာမ္သာသနာကို ယံုၾကည္မိလိုက္တာနဲ႔ ႏိုင္ငံျခား သား က်ဴးေက်ာ္လာသူ အျဖစ္ ပတ္၀န္းက်င္အျမင္ကို စတင္လွည့္စားလိုက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံသား စီစစ္ေရးကဒ္ ျပားမ်ားမွာ အလိုအေလွ်ာက္ အိႏၵိယ+ သို႔မဟုတ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္+ လူမ်ိဳး ျဖစ္သြားရပါတယ္။ မိေရာ ဖပါ ဗမာ အစစ္ သို႔ေသာ္- ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ အစၥလာမ္လို႔ ေျပာမိတာနဲ႔ အလိုလို ဘဂၤလီ+ျမန္မာ လို႔ ႏိုင္ငံသား စီစစ္ေရးကဒ္မွာ အေရးခံလိုက္ရတဲ့ လူေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။


ႏိုင္ငံျခားသား စင္စစ္ ျဖစ္ပါေစ သူသည္ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ေရးလိုက္တာနဲ႔ အလိုလို ဗမာလို႔ ေရးလိုက္ဘို႔ရာ လံုး၀ ၀န္မေလးတဲ့ မူကို ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။


တစ္ကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက (၁) မိမိကိုယ္မိမိ မယံုၾကည္မႈ၊ သိမ္ငယ္မႈ၊ သတၱိေၾကာင္မႈ၊ (၂) မိမိ ရဲ႔ ႏုိင္ငံေရး၀ါဒကို ေကာင္းမြန္တဲ့ လမ္းစဥ္ အျဖစ္ ခိုင္မာစြာ မယံုၾကည္မႈ၊ (၃) မိမိရဲ႔ ယံုၾကည္ရာ ဘာသာကို တည္တ့ံခိုင္ၿမဲမယ့္ ဘာသာ အျဖစ္ မယံုၾကည္မႈ ေတြေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္ျခားသူေတြက ငါတို႔ထက္ ေတာ္တယ္၊ ငါတို႔ထက္ေကာင္းတယ္၊ ငါတို႔ထက္ အရည္အခ်င္းရွိတယ္- ငါတို႔ကို အလြယ္တစ္ကူ ေက်ာ္ျဖတ္ သြားလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ေၾကာက္လန္႔သိမ္ငယ္ စိတ္မ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေနပါတယ္။


ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ဒီလို သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ၊ မိမိကိုယ္မိမိမယံုၾကည္စိတ္ေတြ ကင္းစင္ဘို႔ လိုပါမယ္။ ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ေနတတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးက ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဦးေဆာင္ေနရင္ အဲ့ဒီလို ႏိုင္ငံမ်ိဳးဟာလည္း တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာစရာ ဘယ္လိုမွ လမ္းစမရွိပါ။ ျပည္ေထာင္စု တစ္ခုအတြက္ ဦး ေဆာင္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ လူမ်ိဳးေရး အယူသည္းမႈ၊ ဘာသာေရး အယူသည္းမႈနဲ႔ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အျမင္မ်ိဳးကို စြန္႔ပါယ္ရပါမယ္။ ျပည္ေထာင္စု အတြင္းရွိ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားကိုလည္း အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူကိုသာ အရည္ အခ်င္းအေလွ်ာက္ အသိအမွတ္ျပဳလိုတဲ့ စိတ္ေတြ ကိန္း၀ပ္လာဘို႔ လမ္းျပေပးရပါမယ္။ ဦးေဆာင္လုပ္ျပရပါ မယ္။ ျပသနာ တစ္ခု ေပၚေပါက္တိုင္းမွာ “အမွန္တရား”ဘက္က ဥပေဒနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္ဘို႔ ကိုယ္တိုင္လုပ္ ေဆာင္ ျပရပါမယ္။ သြန္သင္ေပးရပါမယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ပညာကို သင္ပါေစ၊ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ဘာသာကို ယံု ၾကည္ပါေစ- ဒါေတြကို မနာလို ျဖစ္ေနျခင္း၊ ရန္ရွာမုန္းတီးေနျခင္းမ်ားက ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးရဲ႔ အရည္ အခ်င္းမ်ိဳးနဲ႔ လုံး၀ မအပ္စပ္ပါ။ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ဟာ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ပဲ ျဖစ္ဘို႔ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ႏိုင္ငံေခါင္း ေဆာင္ လုပ္ေနပါလွ်က္- လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးမွာ ခံစားမႈ ၿငိတြယ္ေနရင္- ဘယ္ေတာ့မွ သိမ္ငယ္စိတ္ ေပ်ာက္ ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။


အခုအခါ- ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တိုင္က သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ လႊမ္းမိုးေနၿပီး- ကခ်င္ကို ရန္ရွာ တိုက္ ေနရတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို မနာလို- မုန္းတီးေနရတယ္။ ဒီကေနာက္ဆက္တြဲ အျပစ္မဲ့ ကခ်င္ေဒသခံေတြ ဒုကၡ မ်ိဳးစံု၊ အငတ္ေဘးမ်ိဳးစံု၊ ေရာဂါဘယ မ်ိဳးစံုနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ရပါေတာ့မယ္။ အလားတူပဲ-- “ရိုဟင္ဂ်ာ”မွာလည္း မိမိ ဇာတိေျမမွာ ေနစရာ ေျမမရွိယံုမွ်မက၊ ေျပးစရာေျမပင္ မရွိေတာ့တဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္ေနရပါတယ္။ ေျပးစရာ ေျမ မရွိတဲ့ အဆံုး ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ပင္လယ္သမုဒၵရာႀကီးထဲကို ဆင္းေျပးရတဲ့ အျဖစ္ကို ႀကံဳေနရပါတယ္။


ထီးတစ္လက္မွာ အလယ္က ပင္မထီးရိုး တစ္ခုတည္း ခိုင္မာေနယံုမွ်နဲ႔ ထီးေကာင္း တစ္လက္ မဟုတ္ပါ။ ထီး ရြက္ဖ်င္ကို ျဖန္႔ေပးထားတဲ့ သံကိုင္းေလးမ်ားလည္း ေကာင္းေနဘို႔ လိုပါမယ္။ သံကိုင္းေလး တစ္ကိုင္း က်ိဳးေန ရင္လည္း အဲ့ဒီ ထီးက ထီးက်ိဳးတစ္လက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ ေျမာက္ ပိုင္းနဲ႔ အေနာက္ပိုင္းက ထီးကိုင္းႏွစ္ခု က်ိဳးေနပါၿပီ။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက သိမ္ငယ္စိတ္- မိမိကုိယ္မိမိ မယံုၾကည္ စိတ္မ်ားကို မေဖ်ာက္ခဲ့ရင္ေတာ့--၊ ေနာက္ထပ္ ထီးကိုင္းမ်ား ဆက္လက္က်ိဳးပဲ့ကုန္ေတာ့မွာ ေသခ်ာေနပါတယ္။ ျပင္လို႔-မရ၊ သံုးလို႔ မရတဲ့ ထိ က်ိဳးေၾက ပ်က္စီးသြားမလားေတာင္ စိုးရိမ္ေနရပါတယ္။


ေဌးလြင္ဦး