ေျပာျပခ်င္တယ္ ဦးခင္ရီရယ္

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အမိျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တိုင္းရင္းသား အုပ္စုႀကီး (၅) စုရွိတယ္။ အဲဒီ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္အုပ္စု (၅) စုကေတာ့ (၁) ပသီ၊ (၂) ရိုဟင္ဂ်ာ၊ (၃) ကမာန္၊ (၄) ပသွ်ဴးနဲ႔ (၅) ပန္းေသးတို႔ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စု (၅) စုထဲမွာ ဦးခင္ရီပါ၀င္တဲ့ so-called ဒီမိုကေရစီအစိုးရက ကမာန္မ်ဳိးႏြယ္စုမွအပ က်န္တဲ့ မ်ဳိးႏြယ္စု (၄) ကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳပဲ ခါးခါးသီးသီး သူတို႔ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တိုင္းရင္းသားေတြ မဟုတ္လို႔ ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ျငင္းပယ္ေနဆဲျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ဖို႔ သူတို႔ဟာ သမိုင္းေၾကာင္းအရ၊ တည္ဆဲဥပေဒေတြအရ ကိုက္ညီေနပါလွ်က္ ဘာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳရတာလဲ။ သူတို႔ရဲ႕ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးကို ဘာေၾကာင့္ ျငင္းပယ္ေနရတာလဲ။

ဦးခင္ရီရဲ႕ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားအရ လူမ်ဳိးတစ္ရာ့တစ္ပါးဟာ ျမန္မာ့တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စုေတြထဲမွာ ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ေကာင္းၿပီ။ အဲဒီ လူမ်ဳိးတစ္ရာ့တစ္ပါးမွာ ပသီ၊ ပန္းေသးနဲ႔ ပသွ်ဴးတို႔ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္သူတို႔ကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ ဦးခင္ရီတို႔ရဲ႕ so-called ဒီမိုကေရစီ အစိုးရက အသိအမွတ္ မျပဳရဲရတာလဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း မႏၲေလးၿမိဳ႕က ပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕ဟာ ‘ပသီ’တိုင္းရင္းသားရဲ႕အမည္ကို သုံးၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီအျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားတာကို ‘ပသီ’ ဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္ သားသတ္သမား တရုတ္ကျပား ဗိုလ္ေန၀င္း စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ (၁၃၅) မ်ဳိးမွာ မပါလို႔ဆိုၿပီး ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးခင္ရီကေတာ့ တိုင္းရင္းသား (၁၃၅) မ်ဳိးဆိုတာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရာမွာ လူမ်ဳိးတစ္ရာ့တစ္ပါးဆိုၿပီး ထပ္တလဲလဲ ကိုးကားၿပီး၊ ဖြင့္ဆိုခဲ့တယ္။ ေကာင္းၿပီ။ လူမ်ဳိးတစ္ရာ့တစ္ပါးမွာ ‘ပသီ’၊ ‘ပန္းေသး’နဲ႔ ‘ပသွ်ဳးတို႔’ပါ၀င္ေနတာကို ဦးခင္ရီ သိပါသလား။ ဦးခင္ရီရဲ႕ ဖြင့္ဆိုခ်က္က အမွန္လား။ ဒါမွမဟုတ္ လူမ်ဳိးတစ္ရာ့တစ္ပါးဆိုတာကို ဘာမွန္းမသိပဲ ဖြင့္ဆိုေနတာလား။

တိုင္းရင္းသားျဖစ္ရန္ သမိုင္းေၾကာင္းအရ၊ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားအရ ကိုက္ညီေနတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စုႀကီး (၅) စုကို ေက်ာသား၊ ရင္သား မခြဲဲျခားပဲ၊ ဘာသာစြဲ၊ လူမ်ဳိးစြဲ ကင္းရွင္းစြာနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ရာမွာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရတိုင္းရဲ႕ သမိုင္းေပးတာ၀န္ပဲ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍ ဦးခင္ရီတို႔ အစိုးရဟာ ဒီမိုကေရစီကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ အစိုးရဆိုရင္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ကမာန္လူမ်ဳိးစု တစ္စုကိုသာလွ်င္ ၎တို႔ရဲ႕ လူဦးေရ နည္းပါးမႈေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး၊ က်န္တဲ့ အုပ္စုႀကီး (၄) ကိုေတာ့ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳေသးပါ။ ဒီလို အသိအမွတ္ မျပဳျခင္းဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းစနစ္မ်ားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတယ္ဆိုတာ ဦးခင္ရီတို႔ အစိုးရအေနနဲ႔ သိရွိၿပီးျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ Discrimination လို႔ေခၚတဲ့ ခြဲျခားဖိႏွိပ္ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္။

ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုကို ပါလီမာန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ရဲ႕ ျပည္သူ႔အစိုးရလက္ထက္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုတစ္စုအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္ သားသတ္သမား၊ တရုတ္ကျပား ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕လက္ထက္မွာ တိုင္းရင္းသားစာရင္းကေန ပယ္ဖ်က္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးမ်ားဟာ စစ္အာဏာရွင္လက္ထက္ အဆက္ဆက္ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ခန္႔ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးကို လက္လြတ္ ဆုံးရႈံးခဲ့ရတယ္။ ယခု ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးမ်ားက ေတာင္းဆိုေနတာဟာ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ဖို႔ထက္၊ သူတို႔ရဲ႕ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးကို ျပန္လည္ ရရွိေအာင္ ေတာင္းဆိုေနျခင္း ျဖစ္တယ္။ ပါလီမာန္ဒီမိုကေရစီေခတ္က တိုင္းရင္းသားျဖစ္ၿပီးသား ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးကို ဦးခင္ရီတို႔ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ အစိုးရလက္ထက္မွာ ျပန္လည္ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးခင္ရီတို႔ရဲ႕ ယခု ဒီမိုကေရစီ အစိုးရဆိုတာကလည္း စစ္အုပ္စုကေန အေရခြံ႔လဲထားတဲ့ သူေတြက အမ်ားစုဆိုေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ စရိုက္ဆိုးေတြကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း၊ သူတို႔ေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ ေျပာဆိုခ်က္ေတြ၊ ေရးသားခ်က္ေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္။

တစ္ဖက္မွာ ရခိုင္လူမ်ဳိးေတြကလည္း အကယ္၍ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ေပ်ာက္ဆုံး၊ ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရတဲ့ သူတို႔ေတြရဲ႕ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ျခင္းကို ျပန္လည္ ရရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ရခိုင္ေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႕ အေပၚမွာ ဗိုလ္က်စိုးမိုး၊ အႏိုင္က်င့္လို႔ မရေတာ့မွာ၊ လူတြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး ကတုံးေပၚ ထိပ္ကြက္လို႔ မရေတာ့မွာ၊ ဖိႏွိပ္ခြဲျခားလို႔မရေတာ့မွာကို အရမ္း စိုးရိမ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလို စိုးရိမ္ေနရင္လည္း ဘာေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ဆီကို ခ်ီတက္ေနရတာလဲ။ ပေဒသရာဇ္ ႏိုင္ငံေတာ္ဆီကိုသာ ခ်ီတက္သင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္ရဲ႕ အေျခခံသေဘာတရားအခ်ဳိ႕က တိုင္းရင္းသားတိုင္းဟာ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ရရွိရမယ္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းဟာ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး ရရွိရမယ္။ လူသားတိုင္းဟာ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ရရွိရမယ္။ အမ်ဳိးသမီးတိုင္းဟာ အမ်ဳိးသမီး အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ရရွိရမယ္။ အမ်ဳိးသားတိုင္းဟာ အမ်ဳိးသား အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ရရွိရမယ္။ ကေလးသူငယ္တိုင္းဟာ ကေလးသူငယ္အခြင့္အေရး ရရွိရမယ္။ မသန္စြမ္းတဲ့သူေတြဟာ မသန္စြမ္းတဲ့သူေတြ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို အျပည့္အ၀ ရရွိရမယ္။ ဒီလို အခြင့္အေရးေတြကို ရရွိလာေအာင္ လူထုက တင္ေျမွာက္ထားတဲ့၊ လူထုကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အစိုးရက တာ၀န္ခံရမယ္။

အကယ္၍ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြကို ေႏွာင့္ယွက္တဲ့သူ၊ ဖ်က္စီးတဲ့သူဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ရန္သူပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီရန္သူေတြကို လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ အစိုးရက ႏွိမ္နင္းရမယ္။ ေခ်မႈန္းရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လကစၿပီး ျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈႀကီးမွာ ဦးခင္ရီတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအစိုးရက အထက္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့ ရခိုင္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြနဲ႔ေတာင္ ပူးေပါင္းၿပီး၊ ရာဇ၀တ္မႈအမ်ဳိးမ်ဳိးကို က်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ားအရ သိရွိႏိုင္တယ္။ အျပစ္မဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးေတြကို နည္းလမ္းေပါင္းစုံနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္တယ္။ ႏွိပ္စက္တယ္။ အျပစ္မဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြကို မုဒိမ္းက်င့္တယ္။ ကေလးသူငယ္ အမ်ားအျပားကို သတ္တယ္၊ ျဖတ္တယ္၊ မီးပုံထဲကို ပစ္ခ်ခဲ့တယ္။ လူမဆန္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေပါင္းမ်ားစြာကို က်ဴးလြန္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေတြဟာ သမိုင္းေတြပါ။

ဒီလူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈႀကီးဟာ ကမာၻ႔သမိုင္း၊ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ေမာ္ကြန္းတင္ျခင္း၊ တနည္းအားျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ျခင္း ခံရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီမွတ္တမ္းေတြမွာ ဦးခင္ရီရဲ႕ နာမည္ဟာလည္း ပါလာမွာ မုခ်မလြဲပဲ။ အဲဒီေတာ့ ဦးခင္ရီ ေသဆုံးသြားတယ္ဆိုရင္လည္း ဦးခင္ရီရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ေတြဟာ ဦးခင္ရီရဲ႕ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ မေကာင္းက်ဳိးကို ေလာကမွာတင္ ျပန္ခံရမွာပါ။ ၀ဋ္ဆိုတာ ေျပးလို႔မလြတ္ပါဘူး။ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာတင္ တူေသာအက်ဳိးကို ျပန္လည္ ခံစားၾကမွာပါ။ အဖိႏွိပ္ခံေတြရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက က်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြရဲ႕ စူးရွမႈမ်ား၊ မီးပုံထဲပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ၊ သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြရဲ႕ ၿငီးတြားသံမ်ား၊ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ေသြးေတြက စကားေျပာလာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးခင္ရီေရ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ so-called ဒီမုိကေရစီ အစိုးရက ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ပသီ၊ ပသွ်ဴးနဲ႔ ပန္းေသးေတြကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳခဲ့ရင္လည္း၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အသိအမွတ္မျပဳလို႔ လုံး၀ မရတဲ့ အေျခအေနကို မၾကာခင္မွာ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးေတြဟာ က်ဴးေက်ာ္သူေတြပါ၊ တရားမ၀င္ ခိုး၀င္လာသူေတြပါလို႔ စြတ္စြဲၿပီး၊ တတိယႏိုင္ငံကို ပို႔ဖို႔ အရွက္သိကၡာ မရွိ၊ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ လုံး၀မရွိတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း ဓာတုဦးသိန္းစိန္အပါအ၀င္ ဦးခင္ရီတို႔ရဲ႕ so-called ဒီမုိကေရစီ အစိုးရက စြမ္းစြမ္းတမံ ႀကိဳးစားခဲ့တာေတာင္၊ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပဲ အခု ႏိုင္ငံသားကဒ္ေတြကို အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လိုက္ေပးေနရသလိုပဲ၊ မေ၀းေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ ဦးခင္ရီတို႔ရဲ႕ so-called ဒီမုိကေရစီ အစိုးရက ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုအပါအ၀င္ ပသီလူမ်ဳိးစု၊ ပသွ်ဴးလူမ်ဳိးစုနဲ႔ ပန္းေသးလူမ်ဳိးစုေတြကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳကိုျပဳရပါလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးေတြ ေပးကို ေပးရပါလိမ့္မယ္။

ဦးခင္ရီတို႔ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားအေနနဲ႔ ပသီ၊ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ပန္းေသး၊ ပသွ်ဴးစတဲ့ လူမ်ဳိးစု အသီးသီးကို ဘာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳရပါသလဲ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကို တရား၀င္ စာထုတ္ၿပီး၊ တိုင္းသိျပည္သိ၊ ကမာၻသိ ေၾကညာသင့္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထု တစ္ရပ္လုံးကို ခ်ျပသင့္ပါတယ္။ အကယ္၍ ဦးခင္ရီတို႔က “ငါတို႔ တိုင္ရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခ်င္တဲ့သူကို ငါတို႔ တိုင္းရင္းသား ေပးမယ္”လို႔ ဆိုခဲ့ရင္လည္း ျပတ္ျပတ္သားသား တစ္ကမာၻလုံးေရွ႕မွာ ေၾကညာ သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ လူထုတစ္ရပ္လုံးအေနနဲ႔ ဦးခင္ရီတို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ ခိုင္လုံမႈရွိ၊ မရွိ၊ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလွ်ာ္မႈ ရွိ၊ မရွိ၊ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ ရွိ၊ မရွိ၊ တည္ဆဲဥပေဒေတြနဲ႔ ညီညြတ္မႈ ရွိ၊ မရွိကို ရႈေထာင့္ေပါင္းစုံကေန ေ၀ဖန္ သုံးသပ္ႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ နိဂုံးခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဦးခင္ရီအေနနဲ႔ အမွန္တရားကို မုန္းတီးလို႔ ေခ်မႈန္းပ်က္သုဥ္းေအာင္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေသာ္လည္း၊ အမွန္တရားကေတာ့ ပ်က္သုဥ္းမွာ မဟုတ္တဲ့အျပင္ ဦးခင္ရီသာလွ်င္ အမွန္တရားရဲ႕ ေခ်မႈန္းျခင္းကို ျပန္ခံရမွာပါ။ ဦးခင္ရီရဲ႕ ျပဳခဲ့သမွ်ကံ (အလုပ္)ရဲ႕ အက်ဳိးဟာ ဦးခင္ရီထံကိုပဲ ျပန္လာပါလိမ့္မယ္။ အေႏွးနဲ႔ အျမန္ေပါ့ဗ်ာ။

ျမန္မာျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံး စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ရဲ႕ အလိုေတာ္ရိ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၏ အၾကမ္းဖက္ျခင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးမွ ကင္းေ၀း၍ ကိုယ္၊ စိတ္၊ ၀ိညာဥ္ သုံးပါးစလုံး ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။ အာမီးန္။

ခ်မ္းေျမ့