တမန္ေတာ္ျမတ္ မိုဟမၼဒ္၏ သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ံဳ႕

တမန္ေတာ္ မုဟမၼဒ္ (ဆြ)သည္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ်ားအတြက္ ကမာၻတည္သေရြ႕ လိုက္နာရမည္ျဖစ္ေသာ အစၥလာမ့္လူမႈ စနစ္ ၾကီး ကိုက်မ္းေတာ္ျမတ္ ကုရ္အာန္ ျဖင့္ လက္ေတြ႕ ျပသသြားခဲ့သည္။ ဤစနစ္ကို တမန္ေတာ္ျမတ္ ကြယ္လြန္ျပီး ေနာက္ ခြလ္ဖာေအရာရွီဒိင္း တို႔ေခတ္ (ေအဒီ ၆၃၂-၆၆၁) တြင္ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖၚ ေဆာင္ခဲ့ရာ ယေန႔ အထိ ရွင္သန္လ်က္ရွိေသာ အစၥလာမ့္ လူမႈ အဖြဲ႔အစည္းကို ကမာၻ အ၀ွမ္း တြင္ေဖၚေဆာင္ျပသႏုိင္ခဲ့သည္။ ယင္းစနစ္ သည္ အာဏာစက္ ဓမၼသတ္ ၏ အရွိန္ အ၀ါျဖင့္ ျပဌာန္းျခင္းမဟုတ္ပဲ သကၠ၀ါ အလႅဟ္အရွင္ျမတ္ အားခ်စ္ေၾကာက္ သိစိတ္ျဖင့္ အေကာင္အ ထည္ေဖၚ ေဆာင္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမတ္ တမန္၏ သမိုင္း ေၾကာင္းကို အလြယ္တကူ မွတ္သားႏိုင္ရန္ ခုႏွစ္အလိုက္ တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ ေအဒီ ၅၇၁ - တမန္ေတာ္ျမတ္ မုဟမၼဒ္ (ဆြ) သည္ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၅၇၁ ခုႏွစ္ဧျပီလ ၂၂ရက္၊နံနက္ အာရုဏ္ဦး အခ်ိန္တြင္ မီးရႈး သန္႔စင္ ဖြားျမင္သည္။ ဖခင္ျဖစ္သူ အဗ္ဒုလႅဟ္ သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဖြားမီ အလ်င္က ဆီးရီးယားႏိုင္ငံ သို ႔ကုန္ကူးသန္းရန္ အသြား၊ မဒီနာ ျမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ေအဒီ ၅၇၄ - မိခင္ျဖစ္သူ အာမိနဟ္ သခင္မသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ေမြးဖြားျပီး ၄ႏွစ္ အရြယ္တြင္ကြယ္လြန္ခဲ့ျပန္သည္။ မိဘမရွိသည္႔ ေနာက္အဖိုးျဖစ္သူ အဗ္ဒုလ္ မုသြာလိဗ္က ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့သည္။ မိဘမဲ့ျဖစ္သူ မုဟမၼဒ္ ေလးသည္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ မိမိဘ၀ကို ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။ မည္သူ႔ကိုမွ် ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး မျဖစ္ေစခဲ့ေပ။ ျဖတ္လက္သြက္လက္ေသာ မုဟမၼဒ္ ကေလးကို အားလံုးက လိုလိုလားလားရွိခဲ့သည္။ အရွက္ၾကီးသည္၊ သစၥာတရားၾကီးသည္၊ တာ၀န္ကိုေက်ပြန္သည္၊ အလဟႆ စကားႏွင့္ အက်ိဳးမဲ့လုပ္ရပ္မ်ားကို ငယ္စဥ္က တည္းက ေရွာင္ခဲ့သည္။ ေအဒီ ၅၇၉ - ၈ႏွစ္ ၂လ အရြယ္တြင္ အဖိုးျဖစ္သူ အဗ္ဒုလ္ မုသြာလိဘ္ ကြယ္လြန္၍ ဘၾကီးေတာ္ အဗူမုသြာလိဗ္ ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ကုန္ကူးသန္းရင္း ၁၂ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ ဘၾကီးႏွင့္အတူ ဆီးရီးယား ႏိုင္ငံဘက္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဤသို႔အားျဖင့္ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရွာၾကံႏုိင္ခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၅၈၆ ၁ ၅ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ေဖဂ်ာရ္စစ္ပြဲတါင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေဒသခံတို႔ႏွင့္အတူ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ဟလ္ဖိဖူဇူလ္ လူမႈ၀န္ထမ္း အဖြဲ႔အစည္းတါင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၅၉၄ ၂၃ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ဆီးရီးယား သို႔ ကုန္သည္အျဖစ္အမႈထမ္း ကာသြားေရာက္ခဲ့၏။ ေအဒီ – ၅၉၆ သက္ေတာ္ ၂၅ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ခတီဂ်ာသခင္မ ႏွင့္ ထိမ္းျမားခဲ့သည္။ သူမသည္ မုဆိုးမ တစ္ဦးျဖစ္ျပီး တမန္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္အတူ အစၥလာမ့္လႈပ္ရွားမႈကာလတြင္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ေသာ အိမ္ေထာင္ရွင္ မ စံျပအမ်ိဳးသမီး ျဖစ္သည္။ သား ၂ဦး၊ သမီး ၄ဦးထြန္းကားခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၀၉ စီးပြားေရး အေျခအေနတိုးတက္ လာခဲ့၍ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ သစၥာတရားကို ရွာေဖြေရးအတြက္ ဟီရာလိႈဏ္ဂူ တြင္တရားအားထုတ္ခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၀၉ သက္ေတာ္ေလးဆယ္အရြယ္ တြင္အလႅဟ္ အရွင္ျမတ္ထံေတာ္မွ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၀ဟီထုတ္ျပန္ခ်က္ က်ေရာက္လာျပီးနဗူ၀သ္ တာ၀န္ကိုထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ဇနီးျဖစ္သူ ခတီဂ်ာဟ္ သခင္မ ၊သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အဗူဘကရ္ (ရေသြ႔) ႏွင့္သားရင္ပမာ ျဖစ္သူ ညီငယ္အလီ (ရေသြ႕) တို႔က အစၥလာမ္ကို စတင္လက္ခံလာခဲ့သည္။ သံုးႏွစ္တိတိ အစၥလာမ္ေဒသနာ ေတာ္ကိုလွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေဟာေျပာဖိတ္ေခၚခဲ့ရာ ပညာတက္မ်ား သစၥတရားကိုရွာေဖြလိုသူ မ်ား ၊ဆင္းရဲသား လူတန္းစားႏွင့္သူၾကြယ္ အခ်ိဳ႕အစၥလာမ္ကို လက္ခံခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသူတို႔အတြက္ ဆြဖာေတာင္တန္းတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ ဌာန ဖြင့္လွစ္ထားခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၁၃ အစၥလာမ္ေဒသနာ ေတာ္ကို ဆြဖာေတာင္ ထိပ္ေပၚသို႔ တက္ကာ အတိအလင္းေၾကညာခဲ့ရာတြင္ ျပက္ရယ္ ျပဳျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ေအဒီ – ၆၁၄ ကုရုိက္ရွ္ တို႔သည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဘၾကီးျဖစ္သူ အဗူသြလိဘ္ အားအမ်ိဳးမ်ိဳး ေသာ ဖိအားေပးကာ တူျဖစ္သူအား အစၥလာမ္တရားေတာ္ကိုမပို႕ခ်ရန္ တြန္းအားေပးခဲ့သည္။ နဗူ၀သ္ ၏ တတိယႏွစ္မွ ပဥၥမ ႏွစ္ အထိပတ္၀န္းက်င္ရွိ အမ်ိဳးအႏြယ္မ်ား၏ ဆန္႔က်င္မႈ ကိုခံရျပီး ပဥၥမႏွစ္ မွ စ၍ ျပင္းထန္ေသာ ဖိႏွိပ္ညွင္းပန္း မႈကို ဆက္လက္ခံရျပန္သည္။ ယင္းဒဏ္ကုိမခံနုိင္၍ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ မြတ္စလင္တို႔အား ပင္လယ္နီကိုေက်ာ္ျဖတ္၍ အာဖရိကတိုက္ရွိ အီသီယိုပီးယား ႏုိင္ငံသို႔ ဟစ္ဂ်ရသ္ ျပဳေစခဲ့သည္။ ကာဖိရ္တို႔ သည္ ဤ ေ၀းလံေသာ ေဒသအထိ သြားေရာက္ ဒုကၡေပးခဲ့ျပန္သည္။ ဤသို႔အားျဖင့္ အစၥလာမ္သာသနာသည္ မဒိနာျမိဳ႕သို႔ မေရာက္ခင္အလ်င္ အာဖရိကတိုက္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေအဒီ – ၆၁၅ ဆဌမႏွစ္တြင္ အုမရ္ သခင္ ႏွင္ ဟမ္ဇာသခင္တို ႔အစၥလာမ္ကိုလက္ခံလာ၍ မြတ္စလင္တို႔အားတက္ခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ကို လက္ခံသူတို႔ တစ္စတစ္ စ မ်ားျပာလာ၍ မကၠသားတို႔သည္ မြတ္စလင္တို႔အား သတၱမႏွစ္မွ ဒႆမႏွစ္အထိ မကၠာျမိဳ႕ျပင္ဘက္ရွိ ဗါေဗအဘုသြာလိဘ္ အရပ္ ၌ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ အပယ္ခံဘ၀တြင္ ေနထိုင္ေစခဲ့သည္။ ဤကာလ တြင္ဘၾကီးျဖစ္သူ အဗူသြာလိဘ္ ကြယ္လြန္ျပီး ႏွစ္လအၾကာတြင္ ဇနီးျဖစ္သူ ခတီဂ်ာ သခင္မ ကြယ္လြန္ ျပန္သည္။ ေအဒီ – ၆၁၉ ဒႆမ ေျမာက္ႏွစ္တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ သြာအိဖ္ျမိဳ႕သို႔ အစၥလာမ္သာသနာ ေတာ္ကိုေဟာၾကားရန္ သြားေရာက္ခဲ့ရာ၀ိုင္း၍ ခဲေပါက္ျခင္းကိုခံခ့ဲရသည္။ ေသြးေျမက်ခဲ့ရ၏ ။ သြာအိဖ္ မွ အျပန္တြင္ ေမ့အ္ရာဂ်္ ခရီးစဥ္သို႔ သြားခဲ့ရ၍ ခရီးစဥ္မွ အျပန္ လူသားတို႔အတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္တရား ၁၄ ခ်က္ (က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ စူရဟ္ ဗနီ အစၥရာအီလ္)ကိုယူေဆာင္လာခဲ့သည္။ ယင္းႏွစ္တြင္ မဒိနာျမိဳ႕သား တို႔ အစၥလာမ္ကို လက္ခံလာသည္႔ အျပင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္ မြတ္စလင္တုိ႔အား မဒိနာ ျမိဳ႕သို႔ လာေရာက္ရန္ ဖိတ္ေခၚ ခဲ့သည္။ ယင္းသည္ အစၥလာမ္သမိုင္း အလွည္႔အေျပာင္း ကိုျဖစ္ေစခဲ့ေသာ ဗိုင္အသ္ အကၠဗါအျဖစ္ ထင္ရွားလွ၏ ။ မဒီနာျမိဳ႕သား တို႔သည္ ဒုတိယအၾကိမ္ လာေရာက္အျပီးတြင္ မကၠာျမိဳ႕ရွိ မြတ္စလင္တို႔သည္ တဖြဲဖြဲ မဒိနာျမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြာ သြားေတာ့သည္။ မဒိနာဟ္ ေခတ္ကာလ ေအဒီ- ၆၂၂ တမန္ေတာ္ျမတ္ ဟစ္ဂ်ရသ္ ျပဳ၍ မဒိနာျမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ ဤသို႔ ဟစ္ဂ်ရသ္ ျပဳျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳကာ ယင္းကာလစတင္၍ မြတ္စလင္ တို႔၏ ျပကၡဒိန္ ႏွစ္ကို ေရတြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မြတ္စလင္တို႔ ၏ ခုႏွစ္ သကၠရာဇ္ ေရတြက္မႈကို ဟစ္ဂ်ရီဟု ေခၚသည္။ ေဖၚျပပါ မဒီနာမတုိင္မီ ေခတ္ကာ ကို မကၠာေခတ္ ဟုု ေခၚသည္။ ယင္းကာလတြင္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ၏ စုရဟ္ ၉၃ စုရဟ္ က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ယင္းစူရဟ္မ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေသာင္ဟိဒ္ သေဘာတရား ႏွင့္ ေရွးတမန္ေတာ္ မ်ား၏အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ေဖၚျပခံခဲ့ရေသာ သူတို႔ကား “ အုိ…လူသားတို႔ ” “အို ..ကာဖိရ္ အေပၚင္းတို ႔” ကဲ့သို ေသာ အာယသ္မ်ား ျဖစ္သည္။ လမ္းခရီး၌ ကူဗာအရပ္တြင္ ပထမဆံုး ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္ တည္ေဆာက္ျပီး ပထမဆံုး ဂ်ဳမုဒဟ္ ဆြလဟ္ ကို၀တ္ျပဳခဲ့သည္။ ကူဗာတြင္ ၁၄ရက္မွ် ေနထိုင္ခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ၀တ္ ေက်ာင္းေတာ္ ကိုမဒိနာ ျမိဳ႕တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္အပါအ၀င္ မြတ္စလင္အားလံုး ပါ၀င္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ မကၠဟ္ ျမိဳ႕မွ လာေရာက္သူမ်ားႏွင့္ မဒီနာ ျမိဳ႕မွ အန္ဆြာရီ တို႔ကို ပူးေပါင္းျပီး မ၀ါခါသ္ ဟု ေခၚသည္႔ ညီေနာင္ ဖြဲ႔ေပးခဲ့သည္။ မဒိနာျမိဳ႕ကို ဗဟိုျပဳ၍ အစၥလာမ့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို တည္ေဆာက္သည္။ မဒီနာသားတို႔သည္ လယ္ယာလုပ္ငန္း ကို ကြၽမ္းက်င္ျပီး မကၠာသား တုိ႔က ကုန္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းကို ကြၽမ္းက်င္ၾကသည္ ျဖစ္၍ မဒီနာျမိဳ႕ သည္ စီးပြားေရးဗဟုိ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ မဒီနာေခတ္တြင္က်ေရာက္လာေသာ ေဒသနာ လမ္းညြန္ခ်က္မ်ား မွာ “အို အီမာန္သက္၀င္ယံုၾကည္သူအေပါင္းတို႔ ” ဟူ၍ ဦးတည္ ခ်ေပးခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ဟီဂ်ရီ ပထမႏွစ္တြင္ ကာကြယ္ေရးအစီအစဥ္ ကို ခ်မွတ္နိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္း တြင္ က်ေရာက္ေသာ ကုရ္အာန္က်မ္း ကို လမ္းညြန္ခ်က္ အရ မဒီနာေခတ္တြင္ က်ေရာက္သည္ ဟု ေဖၚျပသည္။ မဒီနာျမိဳကရွိေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးျဖစ္သူ ယဟူဒီ လူမ်ိဳး အဗ္ဒုလႅဟ္ ဗင္ ဆလာမ္ ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ ဘုန္ၾကီး အဗူကိုင္စ္ တုိ႔ အစၥလာမ္လက္ခံခဲ့ၾကသည္။ ထိုမွ် မက အာရဘ္ေဒသ ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း အစၥလာမ့္ေရးရာႏွင့္စပ္လ်ဥ္းျပီး စိတ္၀င္စားလာခဲ့ၾကသည္။ ေအဒီ -၆၂၃(ဟီဂ်ရီ ၂ ခုႏွစ္) မြတ္စလင္တို႔အား ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေသာ ရန္ျပဳသူကို ျပန္လည္ခုခံတြန္းလွန္ခြင့္အမိန္႔ ဂ်ီဟဒ္ က်ေရာက္လာခဲ့၍ ရန္သူတို႔အား ခုခံပိုင္ခြင္ ရွိလာေတာ့သည္။ မဒီနာ ၀န္းက်င္ရွိ လူမ်ိဳးမ်ား အုပ္စုမ်ားႏွင့္ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ေလးစားေရး မက်ဳးေက်ာ္ေရး စာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့သည္။ ဇကားသ္အမိန္႔ ၊ ဆီြယာမ္ ဥပုသ္ သီလ အမိန္႔ က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ကအ္ဗာ သိုမ်က္ႏွာမူ၍ ဆြလာဟ္ ၀တ္ျပဳမႈ မိန္ ႔ ၊အိဒ္ဂါ တြင္ အီဒြလ္ဖိသ္သိရ္ ဆြလာသ္ကို အစုအေ၀းျဖင့္ ျပဳျခင္း၊ ပါရွန္း လူမ်ိဳး ဆဲလ္မာန္ ဖရ္စီ အစၥလာမ့္ ေဘာင္အတြင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ၊ မ်ား ရွိခဲ့သည္။ ဟီဂ်ရီ ၂ ခုႏွစ္တြင္ ကမာၻ႔သမိုင္းတြင္ အေရးပါလွေသာ ဗဒရ္စစ္ပြဲ ျဖစ္ပြား၍ အေရအတြက္ ၃၁၃ ရွိေသာ မြတ္စလင္တုိ႔ ေအာင္ပြဲခံခဲ့သည္။ ဤႏွစ္တြင္ အလီသခင္ ႏွင့္ သမီးေတာ္ ဖာသြီ မာဟ္ သခင္မတို႔ကို လက္ထက္ေပးခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၂၄ (ဟစ္ဂ်ရီ ၃ခုႏွစ္) မူးယစ္ေစေသာ ေသရည္ေသစာမ်ားကို ပိတ္ပင္သည္႔ အမိန္႔က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ဤႏွစ္တြင္ ရမဒြာန္ လတြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ေျမးေတာ္ အီမာမ္ဟဆန္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အုဟူဒ္စစ္ပြဲလည္း ဤ ႏွစ္တြင္ ပင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္ ။ တမန္ေတာ္ျမတ္ အမိန္္႔မနာခံမႈေၾကာင့္ ေအာင္ပြဲခံရဆဲ တြင္ အထိနာ၍ မြတ္စလင္ တို႔ အလူးအလဲ ခံလုိက္ရသည္။ အတုိးစားျခင္း ကိုပိတ္ပင္သည္႔ အမိန္႔ ၊ မိဘႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ အမိန္႔ ၊ အေမြ ခြဲေ၀ေပး ေသာ အမိန္႔ ၊ ဇနီးမယားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ အမိန္႔ ၊ စေသာ အမိန္႔မ်ား က်ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေအဒီ - ၆၂၅ (ဟစ္ဂ်ရီ ၄ခုႏွစ္) ရွအ္ဗန္လတြင္ ေျမေတာ္ အီမာမ္ ဟူစိန္အားေမြးဖြားခဲ့သည္။ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားခႏၵာကိုယ္လံုျခံဳစြာ၀တ္ဆင္ရန္ အမိန္က်ေရာက္လာခဲ့သည္။ အာရဗ္တုိ႔သည္ ရာသီဥတု အေျခအေနအရ ဦးေခါင္းလံုျခံဳစြာဖံုးအုပ္ထားေသာ္လည္း အာရဗ္အမ်ိဳးသမီး တို႔သည္ ခႏၵာကိုယ္ လံုးျခံဳျခင္းမရွိခဲေပ။ သို႔ျဖစ္၍ မဒိနာျမိဳ႕တြင္ မုနာဖိက္ ႏွင့္ ကာဖရ္တို႔က အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေလွာင္ေျပာင္ရာ အလႅဟ္အရွင္ျမတ္က မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အျခာသူမ်ားႏွင့္ မတူ ခႏၵာကိုယ္ ကိုလည္းလံုျခံဳစြာ ဖံုးအုပ္ရန္ အမိန္႔ေတာ္က်ေရာက္လာခဲ့သည္။ မူလျခံဳထည္ကို ရင္သားအား ဖံုးအုပ္ကာပတ္ ၍ လႊဲခ်ထားရမည္ ျဖစ္သည္။ အရက္ ေသစာ ကိုလံုး၀ ပိတ္ပင္ေသာ အမိန္႔ေရာက္ရွိလာသည္။ ဗႏုနဆီရ္ အုပ္စု၀င္မ်ား ႏွင့္စစ္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၂၆ ( ဟစ္ဂ်ရီ ၅ ခု ) ခန္ဒက္စစ္ပြဲ အပါအ၀င္ စစ္ပြဲမ်ားကို ဆင္ႏြဲရသည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္သည္ မဒီနာျမိဳ႕ တြင္ရွိစဥ္ကာလ ရက္ေပါင္း ၇၃၁ ရက္ကို ခုခံကာကြယ္ေ၇း ၂၇ခု တြင္ ကုန္ဆံုးခဲ့သည္။ တနည္း အားျဖင့္ တမန္ေတာ္ျမတ္၏ မဒိနာျမိဳ႕ရွိ ငါးပံုတစ္ပံုကာလသည္ ခုခံေရးတြင္ ကုန္ဆံုးခဲ့ရသည္။ ထိုမွ်မက အၾကိမ္ ေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ ေဒသအသီးသီးတို႔ အစၥလာမ္ေဒသနာ ေတာ္ ပို႔ခ်ရန္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ဤ ဟစ္ဂ်ရီ ၅ခုႏွစ္ တြင္ ေဒါက္ရ္ အုပ္စု ၀င္မ်ား ၊အလံုးအရင္း ျဖင့္ အစၥလာမ္ ကို လက္ခံလာခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၂၇ (ဟစ္ဂ်ရီ ၆ ) မကၠာဟ္သား တို႔ႏွင့္ ဟူဒိုင္ဘီယာ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့သည္။ ဤႏွစ္တြင္ အာရဘ္ သူရဲေကာင္း ခါလီဒ္ ဘင္၀လိဒ္ ႏွင့္ အမရ္ ဗင္ အာဆ္ တို႔ အစၥလာမ္ကို လက္ခံလာခဲ့သည္။ ဟုဒိုင္ဘီယာ စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္မ်ားကို ဆြဟာဗဟ္ ေနာက္လိုက္မ်ားက မၾကိဳက္ မႏွစ္သက္ေသာ္လည္း တမန္ေတာ္ျမတ္ ၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ၾကိဳးပမ္းခ်က္ ရလာဒ္ကို အသီးအပြင္႔ မ်ားျဖစ္ထြန္းခဲ့သည္။ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုျပီး မကၠာဟ္ေဒသတြင္ အစၥလာမ္ကို လက္ခံသူ မ်ားပိုမိုမ်ားျပားလာခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၂၈ (ဟစ္ဂ်ရီ ၇ ) ဟစ္ဂ်ရီ ရခုႏွစ္တြင္ ႏိုင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္ မ်ား အၾကီးအကဲမ်ားထံ သို႔အစၥလာမ့္သ၀ဏ္လႊာမ်ား ေပးပို႔ႏုိင္ခဲ့သည္။ ဤႏွစ္တြင္ ခိုင္ဗရ္စစ္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့သည္ ။ ခိုင္ဗ၇္ ေအာင္ပြဲ ကာလတြင္ အီသီယုိပီးယား မွ မြတ္စလင္မ်ားျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဟုဒိုင္ဗီယာ စာခ်ဳပ္အရ မကၠာျမိဳ႕မွ မဒီနာျမိဳ႕သို႔ လာေရာက္ခြင့္မရွိေသာ မြတ္စလင္တို႔ သည္ ၾကားစခန္းတြင္ သီးျခားရပ္တည္ ၍ ေပ်ာက္က်ား စစ္ေရး ဆင္ႏြဲခဲ့သည္။ ဤႏွစ္တြင္ မြတ္စလင္ တို ႔အြမၼရဟ္ျပဳရန္ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ကြာရွင္းျခင္း။ထိမ္းျမားျခင္း အမိန္႔မ်ား ၊ လမ္းညြန္မ်ားက်ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၂၉ – ၆၃၀ (ဟစ္ဂ်ရီ ၈) မကၠာသို႔ ခ်ီတက္ကာေအာင္ပြဲခံရရာတြင္ ေသြးမက်ပဲ တမန္ေတာ္ျမတ္ စီစဥ္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ မကၠာဟ္ျမိဳ႕ရွိ မတရားသိမ္းပိုက္ခံထားရေသာ အိုးအိမ္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ လက္စားေခ်ျခင္း ကို မျပဳခဲ့ေပ။ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ ၏ ေသာ႔ကို ပင္ မူလ ေဂါပက လက္တြင္ ျပန္လည္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ဤႏွစ္တြင္ အလံုးအရင္းႏွင့္ အစၥလာမ္ကိုလက္ခံလာျခင္း၊ ကအ္ဗဟ္ ၀တ္ေက်ာင္းကို သန္႔စင္ေစျခင္း၊ အတိတ္ကာလ ဓေလ႔ဆိုးမ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့သည္။ ဤႏွစ္တြင္ ဟုႏုိင္န္ စစ္ပြဲ လည္းျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၃၀-၆၃၁ (ဟစ္ဂ်ရီ ၉) ဟစ္ဂ်ရီ ၈ ခုႏွစ္တြင္ အာ၇ဘ္ေခါင္ေဆာင္မ်ား ႏွင့္ လူအမ်ားအျပား အစၥလာမ္ကို လက္ခံလာျခင္း၊ မဒိနာျမိဳ႕သို႔ ကိုယ္စားလွယ္မ်ာား မျပတ္လာေရာက္ေနျခင္း၊ အဘူဘကၠရ္ သခင္ၾကီးကို ဦးေဆာင္ေစ၍ တမန္ေတာ္ျမတ္ ပထမဆံုးဟဂ်္ ျပဳေစခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၃၁ (ဟစ္ဂ်ရီ ၁၀) သဗူးက္စစ္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ဤႏွစ္ရမဒြာန္ လ ဆီြယာမ္ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ ျခင္းသည္ တမန္ေတာ္ျမတ္ အတြက္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္ ၏ ေနာက္ဆံုး မိန္႔ခြန္းေတာ္ ကို လူသား တစ္သိန္းေက်ာ္ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ေဟာၾကားျခင္းျဖင့္ ကမာၻ႕လူသား တို႔အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ပဋိဉာဥ္ၾကီးကို ေၾကညာခဲ့သည္။ ေအဒီ – ၆၃၂ (ဟစ္ဂ်ရီ ၁၁) ဟစ္ဂ်ရီ ၁၁ခုႏွစ္ ဆြဖရ္ လမွစ၍ တမန္ေတာ္ ျမတ္ေနထိုင္ မေကာင္းျဖစ္ခဲ့သည္။ ရဗီေအာင္၀လ္ လ ၁၂ရက္ေန႔ တြင္ တမန္ေတာ္ျမတ္ အလႅဟ္႔ အမိန္႔ေတာ္ခံ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ 

 ေရးသားတင္ျပသူ – ဂ်ာ၀ိဒ္သန္း 

မိုးစက္ဘေလာ့မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။